ΠΕΡΙ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ, ΦΥΣΙΓΓΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΩ....

Το αναφέρω και κάπου αλλού, αλλά νοιώθω την ανάγκη να το ξαναπώ. Αφορά σε όσους είναι νόμιμοι κάτοχοι κυνηγετικού όπλου και έχει να κάνει με τη χρήση του (κυνηγετικού) όπλου για εκφοβισμό εισβολέων.
Ας πούμε ότι ξυπνάω τη νύχτα από σκύλο, συναγερμό ή θόρυβο. Σηκώνομαι, παίρνω την καραμπίνα μου και κινούμαι προσεκτικά να ελέγξω τις πιθανές εισόδους των εισβολέων, αφού πρώτα ειδοποιήσω την αστυνομία, και πιθανότατα και κάποιο γείτονα με τον οποίο υπάρχει προσυνεννόηση για τέτοιες περιπτώσεις και στείλω τα μικρά παιδιά ή τις γυναίκες (αν δεν μπορούν να χειριστούν όπλο) στο ασφαλέστερο χώρο του σπιτιού (είναι διαφορετικός για κάθε σπίτι). Εντοπίζω ότι ο εισβολέας βρίσκεται:
Α ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Έξω από την πόρτα του κήπου, ή την εξώπορτα της πολυκατοικίας. Δηλαδή δεν έχει κάνει ακόμα εισβολή. Δηλαδή επίσημα δεν είναι εισβολέας.
Τι κάνω: Φωνάζω από ασφαλές σημείο (σκοτεινό και καλυμένο) "Ποιος είναι εκεί; Έχω καλέσει την αστυνομία!" και περιμένω αντιδράσεις. ΔΕΝ αναφέρωμαι σε όπλα και τέτοια πράγματα, ούτε βρίζω ούτε απειλώ. Το πιθανότερο είναι ο υποψήφιος (υποψήφιοι) εισβολέας να τραπεί σε φυγή.
Β ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Μέσα από την πόρτα του κήπου ή της πολυκατοικίας ή στην πυλωτή, ή σε ένα κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας ή στον ακάλυπτο ή στον κήπο, δηλαδή έχει πραγματοποιηθεί η πρώτη κίνηση εισβολής.
Τι κάνω: ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΥΜΕΝΟΣ, φωνάζω δυνατά "Ποιος είναι εκεί; Φύγετε! Έχω καλέσει την αστυνομία! Μην τολμήσετε να πλησιάσετε! Είμαι οπλισμένος και θα πυροβολήσω!" Υπάρχει ένα παλιό αμερικάνικο ρητό που λέει πως δεν υπάρχει χειρότερος φόβος για έναν εισβολέα από το να ακούσει το θόρυβο που κάνει μια χράπα-χρούπα ενώ οπλίζει. ("There is nothing like the sound of a pump shotgun chambering a shell to put the fear of God into an intruder!"). Αν λοιπόν το όπλο μου κάνει κάποιο τέτοιο χαρακτηριστικό ήχο, καλό είναι να τον αφήσω να ακουστεί. Στη φάση αυτή πάλι, η πιθανότητα να παραμείνουν οι εισβολείς, όσο καλά κι αν είναι οπλισμένοι, είναι μηδαμινή. Το πιθανότερο είναι ότι θα φύγουν.
Γ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Μπροστά από την πόρτα του σπιτιού μου την οποία είναι έτοιμοι να παραβιάσουν.
Τι κάνω: Στέκομαι σε θέση τέτοια που να ελέγχω ΚΑΛΥΜΕΝΟΣ την είσοδο, με το όπλο στραμένο προς την πόρτα και φωνάζω ακριβώς τα ίδια λόγια που θα φώναζα στη Β περίπτωση. Φροντίζω έτσι ώστε να βλέπω την είσοδο υπό γωνία, να μην είμαι δηλαδή στην ευθεία της εισόδου, και να βρίσκομαι πίσω από τοίχο. Θα πρέπει, ακόμα κι αν είναι κάποιος εκεί έξω με πολεμικό τυφέκιο και πυροβολήσει, να είμαι πλήρως καλυμένος. Θα πρέπει να είμαι σε σκοτεινό σημείο και να φωτίζεται το σημείο εισόδου.
Και στην περίπτωση αυτή η πιθανότητα να επιμείνει ο εισβολέας είναι μηδαμινή.
Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις θεωρώ αυτονόητο ότι έχω κάνει το καλύτερο δυνατό να καταστήσω το σπίτι μου "δύσκολο στόχο". Αυτό θα μου δώσει κάθε φορά χρόνο να καταλάβω τι συμβαίνει και την ευκαιρία να κινηθώ ανάλογα.

Αλλαγή του νόμου περί αυτοάμυνας εντός της οικίας ΤΩΡΑ!

"Το 2012 σημειώνονται κατά μέσο όρο στην Αττική δύο εισβολές σε σπίτια κάθε βράδυ, ενώ ένας άνθρωπος πέφτει νεκρός κάπου στην Ελλάδα κάθε πέντε μέρες από σφαίρες ή χτυπήματα ληστών."

Καλύτερος εξοπλισμός της Αστυνομίας ΤΩΡΑ!

Ας πούμε ότι λαμβάνω σήμα ότι στην τάδε και τάδε διασταύρωση γίνεται ένοπλη ληστεία. Κάνω το σταυρό μου, κουμπώνω το αλεξίσφαιρο, τσεκάρω το όπλο μου και τις γεμιστήρες μου και ξεκινάω. Βάζω δυνατά τη σειρήνα και ευελπιστώ ότι η σειρήνα θα αναγκάσει τους ληστές να φύγουν, διότι αν μείνουν, το πιθανότερο είναι ότι θα πρέπει να έρθω αντιμέτωπος με οπλισμένους εγκληματίες με πολύ βαρύτερο οπλισμό από εμένα. Από την άλλη, το υπηρεσιακό μου όπλο έχει ένα ωφέλιμο βεληνεκές γύρω στα 100 μέτρα (στην καλύτερη των περιπτώσεων) τα δε σκοπευτικά του μου δίνουν μια ικανοποιητική σκόπευση το πολύ μέχρι 50 μέτρα. Η διατρητική ικανότητα των βλημάτων μου (μολύβι ή στην καλύτερη περίπτωση, μολύβι με μπρούτζινη επένδυση) δεν διαπερνά ένα συνηθισμένο αλεξίσφαιρο γιλέκο σε απόσταση πάνω από 25 μέτρα. Και έχω απένατί μου ένα καλάσνικοφ με σκοπευτικά που μπορούν να δώσουν ικανοποιητική σκόπευση στα 100 μέτρα, με ωφέλιμο βεληνεκές τα 300 μέτρα και διατρητική ικανότητα αρκετή να διαπεράσει το γιλέκο μου άνετα ακόμα κι αν βρίσκομαι σε απόσταση 50 μέτρων. Επιπλέον, έχω να αντιμετωπίσω τους νόμους που δεν μου επιτρέπουν να πυροβολήσω πρώτος, και αν τραυματιστεί ή σκοτωθεί πολίτης, όχι μόνο χάνω τη δουλειά μου αλλά κινδυνεύω να πάω εγώ φυλακή, ακόμα και αν δεν έγινε από δικό μου βλήμα, επειδή "προκάλεσα" τους ληστές σε συμπλοκή με τα όπλα!
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΩ ΓΙΑ ΠΑΡΤΥ ΣΑΣ; ΓΙΑ 800 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ;
ΤΩΡΑ-ΤΩΡΑ-ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ να αλλάξει η νομοθεσία περί οπλοχρησίας της αστυνομίας και να εξοπλιστούν οι αστυνομικοί καλύτερα! Ο Ελληνικός στρατός διαθέτει μεγάλα αποθέματα από τυφέκια ημιαυτόματα και αυτόματα, μεγάλου βεληνεκούς, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την αστυνομία για τέτοιες περιπτώσεις. Επιπλέον, διατίθενται στην αγορά αλεξίσφαιρα γιλέκα επιπέδου προστασίας ΙΙΙ και ΙV τα οποία αξίζει να προμηθευτούν οι αστυνομικοί. Τα περιπολικά της αστυνομίας μπορούν πολύ εύκολα να ενισχυθούν στις πόρτες και στα μπροστινά και πίσω μεταλλικά μέρη με θωρακίσεις. Επίσης κυκλοφορούν εξαιρετικής ποιότητας ασπίδες προστασίας όπως οι πτυσσόμενες που περιγράφω σε παλαιότερη ανάρτηση.
Αν όχι τώρα, τότε πότε; Όταν θα είναι αργά;

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ: ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ "ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΥΣ" ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΟΠΛΑ

Υπάρχουν δύο ειδών αρνητές της οπλοφορίας. Αυτοί που δεν θέλουν να υπάρχουν καθόλου όπλα και αυτοί που δεν θέλουν να έχουν οι άλλοι όπλα.
Η μεν πρώτη κατηγορία χαρακτηρίζεται από μια ρομαντική αφέλεια που υποτιμά εντελώς την ανθρώπινη φύση και τα ένστικτα. Αρνούνται στην ουσία ότι σε μία κοινωνία -ανεξαρτήτως της "τελειότητάς" της - θα υπάρχουν πάντοτε εγκληματικά στοιχεία, είτε λόγω διαφθοράς συνείδησης, είτε λόγω συγκυριών, είτε λόγω ανάγκης.
Η δεύτερη κατηγορία είναι άκρως επικίνδυνη από κάθε άποψη. Με διάφορα προσχήματα όπως την επικινδυνότητα των όπλων, τα ατυχήματα, τα εγκλήματα εν βρασμό ψυχής κλπ, συστηματικά φροντίζουν να δηλητηριάζουν την κοινωνία με ανάλογα δήθεν φιλειρηνικά μυνήματα και να προσπαθούν να χαρακτηρίσουν τους κατόχους όπλων ως άτομα κομπλεξικά, δειλά, ανασφαλή, δυνητικά εγκληματίες -έστω και καταλάθος- ενώ στην πραγματικότητα τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς είναι καθαρά θέμα "λογισμικού". Ο άνθρωπος, ως μέρος της φύσης, οφείλει να χαρακτηρίζεται από αγωνιστικότητα για επιβίωση και επιβολή προς όλα τα στοιχεία του περιβάλλοντος. Η συμπεριφορά του αυτή άλλοτε είναι αμυντική και άλλοτε επιθετική. Το φαινόμενο μπορεί να γίνει πιο κατανοητό ως εξής: Όταν κρυώνω, μπορώ να τυλιχτώ με μία κουβέρτα (αμυντική ενέργεια - αφορά μόνο σε εμένα προσωπικά) ή μπορώ να ανάψω μια φωτιά (επιθετική ενέργεια - δεν ζεσταίνομαι μόνο εγώ, η θερμότητα διαχέεται και στο περιβάλλον και το ζεσταίνει). Οι αφελείς θιασώτες του παγκόσμιου αφοπλισμού δεν με ενοχλούν, το αντίθετο μάλιστα, σέβομαι την άποψή τους για τη βία. Κι εγώ θα επιθυμούσα μια κοινωνία ιδανική, ειρηνική... Το ίδιο σύνθημα έχει και η Θρησκεία μας. Ο Χριστός διέδιδε την αγάπη ως το μόνο λυτρωτικό μέσο για τον άνθρωπο. Όποιος λοιπόν το πιστεύει αυτό, μπράβο του. Όποιος το εκμεταλλεύεται όμως;
Πριν από κάθε μεγάλη γενοκτονία (ποντίων, κούρδων, αρμενίων, εβραίων, ρώσων, πολωνών, ελλήνων) προηγείται ένας μεγάλος, εκτεταμένος αφοπλισμός. Η συνταγή είναι κλασσική. Σκηνοθετείς μερικές δολοφονίες αόπλων, αμολάς μερικούς φιλειρηνιστές μαζί με μια δακρύβρεχτη επίθεση με τα όποια μέσα μαζικής επικοινωνίας διαθέτεις, πετάς μέσα και κάμποσους συκοφάντες και voila! Έτοιμος ο αφοπλισμός δια νόμου που ψηφίζεται πανηγυρικά από την εκάστοτε κυβέρνηση. Φυσικά ο αφοπλισμός είναι μονομερής... (Κάτι σαν τον στρατιωτικό αφοπλισμό που προτείνει ο κος Τσίπρας απέναντι στους Τούρκους και τον αφοπλισμό της αστυνομίας απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα). Και μετά η γενοκτονία είναι θέμα χρόνου.
Και έρχομαι τώρα στην ερώτηση κρίσεως: Αν ο Μπρέιβικ μόνος του μέσα σε δύο ώρες δολοφόνησε 70 άοπλους, 100 εγκληματίες με καλάσνικωφ πόσους δολοφονούν σε μία νύχτα (6 ώρες);
Απάντηση:
Με τη σύνθετη μέθοδο των τριών βρίσκω: 70Χ100Χ(6/2)=7000Χ3=21.000 ΑΟΠΛΟΥΣ.
Τώρα αν μπορείτε υπολογίστε πόσους ένοπλους μπορούν να δολοφονήσουν.
Απάντηση: Κανένα! Διότι όταν γνωρίζουν ότι οι πολίτες είναι οπλισμένοι, τότε δεν τολμούν να προβούν σε τέτοιες ενέργειες.

ΜΥΣΤΙΚΑ -ΚΡΥΜΜΕΝΑ -ΣΥΓΚΕΚΑΛΥΜΕΝΑ ΟΠΛΑ

Ασχετα από τη νομιμότητά τους ή όχι, περιγράφω παρακάτω και δείχνω φωτογραφίες από αντικείμενα που κρύβουν όπλα.

Αγκράφες ζώνης που κρύβουν μαχαίρια.

Καπέλο με ενσωματομένο μεταλλικό έμβολο, που το καθιστά ένα πολύ δυνατό ρόπαλο.

Μανταλάκι χαρτονομισμάτων και αγκράφα γραβάτας που είναι ταυτόχρονα και σουγιάδες.

Απλό μπαστούνι, αλλά από τιτάνιο με λαβή από ατσάλι (για βάρος). Η δύναμή του ως ρόπαλου είναι τρομακτική!

Γάντια από κέβλαρ με ενίσχυση από μεταλλικά ελάσματα. Μπορείς να αρπάξεις ένα μαχαίρι από τη λάμα του ή να αποκρούσεις οποιοδήποτε κοφτερό αντικείμενο.

Στυλός - στιλέτο...

Ομπρέλες, γιατί έρχονται "δύσκολοι καιροί"!

Με τέτοιο μπαστούνι δε θα τα βρεις ποτέ "μπαστούνια". Η λάμα από ανοξείδωτο ατσάλι είναι και μόνο στη θέα τρομακτική!

Δεν είναι πέννα ούτε άρωμα. Σπρέυ πιπεριού, κι όποιος αντέξει!

Για να κτενίζεστε εσείς και να ξυρίζετε όποιους σας απειλούν!

Εσύ θα βλέπεις καλύτερα στο σκοτάδι και ο αντίπαλός σου θα δει αστεράκια στα 1.000.000 volts!

"Πιστωτική κάρτα" από τιτάνιο. Η κάτω αριστερά γωνία κόβει πολύ άσχημα!

Δεν μπορείς να καλέσεις τους φίλους σου με αυτό το "κινητό", όμως μπορείς να στείλεις ένα "μύνημα" στα 500.000 volt, που θα του μείνει αξέχαστο!!!

Μπρελόκ, ροπαλάκι και σπρέυ πιπεριού. Τρία σε ένα...

Αν τώρα μπορείς να πείσεις ότι αυτό είναι μπρελοκάκι.... Πάντως για μπρελόκ το πουλάνε.

Δίδυμα στιλέτα που κρύβονται σε θήκη στη ζώνη. Για όσους αισθάνονται και λίγο ninja...

Για συγκεκαλυμένα πυροβόλα όπλα, προσεχώς...

Τα όπλα στο δρόμο

Τα όπλα στο δρόμο:

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Ο Έλλην νομοθέτης, γνωστός κομπλεξικός με την εξουσία πάσης φύσεως, θέλει τον Έλληνα πολίτη, όχι μόνον άοπλο αλλά και κάτι παραπάνω: δυνητικά ένοχο οπλοκατοχής και οπλοχρησίας ακόμα και αν κυκλοφορεί ουσιαστικά άοπλος! Και για να μην νομίζει κανείς ότι κοροϊδεύω, διαβάστε προσεκτικά το δεύτερο κεφάλαιο του αναθεωρημένου νόμου περί όπλων (Νόμος 2698/1993 με ενσωματωμένες τις τροποποιήσεις του Νόμου 3169/2003):

2. Όπλα θεωρούνται επίσης τα αντικείμενα που είναι πρόσφορα για επίθεση ή άμυνα και ιδιαίτερα:

α. Μηχανισμοί και κάθε μέσο εκτόξευσης χημικών ουσιών (SPRAY) ή εκκένωσης ηλεκτρικής ενέργειας.

β. Μαχαίρια κάθε είδους, εκτός εκείνων που η κατοχή τους δικαιολογείται για οικιακή ή επαγγελματική ή εκπαιδευτική χρήση, τέχνη, θήρα, αλιεία ή άλλη συναφή χρήση.

γ. Μεταλλικές γροθιές, ρόπαλα μεταλλικά ή μη, και ρόπαλα συνδεδεμένα με αλυσίδα ή σχοινί (νουτσάκο).

δ. Σπάθες, λόγχες, ξίφη, ξιφίδια, ξιφολόγχες, στιλέτα, τόξα

βαλλιστρίδες (ARBALETE) και αστυνομικές ράβδοι.

ε. Αντικείμενα ή μέσα που χρησιμοποιούνται για εκτόξευση ουσιών που αναφλέγονται αυτόματα ή περιέχουν αναισθησιογόνες ή ερεθιστικές χημικές ουσίες και προορίζονται για επίθεση ή άμυνα.

στ. Τυφέκια αλιείας (ψαροντούφεκα), που εκτοξεύουν αιχμηρό μεταλλικό αντικείμενο (καμάκι).

Κατά συνέπεια, αν είχες κατά νου να έχεις μαζί σου pepper spray, μαχαίρι, ρόπαλο κλπ, ξέχνα το.

Όπως καταλαβαίνεις, άτυχε συμπολίτη μου και συμπολίτισσά μου, όχι μόνο ήμαστε άοπλοι και απροστάτευτοι, αλλά επιπλέον η πολιτεία, η Ελληνική πολιτεία, μας αντιμετωπίζει σαν δυνητικούς εγκληματίες! Το οποιοδήποτε σουγιαδάκι νυχοκόπτη, αν χρησιμοποιηθεί για άμυνα, αυτομάτως βαπτίζεται όπλο, και ο χρήστης του κατηγορείται για παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία!

Στο δρόμο λοιπόν, ο κάθε πολίτης που κυκλοφορεί, πρέπει (μέχρι να απελευθερωθεί η πραγματική οπλοφορία) να μπορεί να αμυνθεί με ό,τι δικαιολογείται να έχει πάνω του νόμιμα! Δεν θα αναφερθώ στα παράνομα (*όχι σε αυτή τη δημοσίευση, όχι ακόμα). Αν κάποιος αποφασίσει να κυκλοφορεί με παράνομο οπλισμό ας κάνει όπως νομίζει. Πάμε λοιπόν...

Τα αντικείμενα τα οποία μπορούμε να έχουμε πάνω μας αλλάζουν ανάλογα με την εποχή. Το χειμώνα μπορούμε να έχουμε πάνω μας περισσότερα πράγματα απ’ ότι το καλοκαίρι. Ας δούμε συνολικά όλα τα αντικείμενα:

Ρούχα: Παλτό, μπουφάν, κασκόλ, σκούφος, γάντια, παντελόνι, παπούτσια, κάλτσες, εσώρουχα, μπλούζα, πουκάμισο, πουλόβερ, μαντήλι, ζώνη.

Μικροαντικείμενα: Κλειδιά, ρολόι, γυαλιά, κοσμήματα, μπρελόκ, κάρτες, πορτοφόλι, χαρτονομίσματα, κέρματα, κινητό, τσαντάκι.

Μεγάλα αντικείμενα: Μαγκούρα, ομπρέλα, πατερίτσα, τσάντα κάθε είδους, εφημερίδα, περιοδικό, σακούλες με ψώνια.

Ένα χοντρό παλτό, ειδικά αν είναι δερμάτινο, παρέχει σημαντική προστασία από κτυπήματα. Δεν είναι φυσικά ούτε αλεξίσφαιρο ούτε αλεξίαιχμο, κόβει όμως σημαντικά την ένταση κτυπημάτων από ρόπαλα, ξύλα κλπ, και περιορίζει τη ζημιά στο σώμα. Το ίδιο ισχύει και για το μπουφάν. Ένα λεπτό μπουφάν μπορεί να βγει γρήγορα και να τυλιχτεί στο χέρι σχηματίζοντας μια μικρή ασπίδα που περιορίζει την ισχύ κτυπημάτων από ρόπαλα και μαχαίρια. Το ίδιο ισχύει και για ένα κασκόλ. Το παντελόνι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανάλογα, είναι όμως χρήσιμο να υπάρχει σαν προστατευτικό των ποδιών. Επιπλέον, όπως αναφέρεται σε μία μελέτη, οι βιαστές τείνουν να προτιμούν γυναίκες που φορούν φορέματα, σορτς και φούστες, για λόγους ευκολίας υποθέτω. Τα παπούτσια, όσο πιο χοντρά, τόσο πιο καλά. Τα “υποδήματα εργασίας” με τις μεταλλικές προσθήκες στο μπροστινό και πίσω μέρος και τις σκληρές σόλες είναι κυριολεκτικά φονικά όπλα μαζί με γυμνασμένα πόδια! (ασκηθείτε, ασκηθείτε, ασκηθείτε!). Τα γάντια, ισχυροποιούν σε μεγάλο βαθμό τα κτυπήματα των χεριών και προστατεύουν σημαντικά. Τα δερμάτινα γάντια προστατεύουν πολύ περισσότερο από τα υφασμάτινα ή τα μάλλινα. Ένα πουλόβερ, ένα πουκάμισο, ακόμα και ένα εσώρουχο μπορεί να σας σώσει τη ζωή όταν χρησιμοποιηθεί τυλιγμένο για να κλείσει μία πληγή που αιμορραγεί. Η ζώνη, με τη μεταλική αγκράφα είναι όπλο που κρατάει σε απόσταση τον επιτιθέμενο όταν χρησιμοποιείται σαν μαστίγιο.

Το ρολόι είναι ενισχυτικό κτυπημάτων, τόσο δυνατό που αν το είχαν πάρει χαμπάρι τα αστέρια οι νομοθέτες μας, θα το είχαν απαγορεύσει. Προσωπικά, με ένα Casio G-shock, έσπαζα κεραμίδια (τις παλιές καλές μέρες του καράτε). Αν προλαβαίνετε, το φοράτε σα σιδερογροθιά, αν όχι το χρησιμοποιείτε χτυπώντας με το πλάγιο του χεριού σας.

 Τα κοσμήματα σε γενικές γραμμές δεν προσφέρονται για άμυνα και η προσωπική μου συμβουλή είναι να αποφεύγετε να τα φοράτε σε μη ελεγχόμενες πλήρως καταστάσεις. Προκαλούν... Ένα πορτοφόλι από την άλλη είναι ο κράχτης κάθε κλέφτη. Ένα πορτοφόλι που έχει λίγα χρήματα, χωρίς πιστωτικές και ταυτότητες, είναι ό,τι καλύτερο να κουβαλάει κανείς μαζί του. Ο κλέφτης παίρνει το πορτοφόλι με τα τριάντα ευρώ και εσείς φεύγετε γρήγορα μακρυά του! Το ίδιο ισχύει και για το τσαντάκι. Μπρελόκ (θα το δούμε σε άλλο κεφάλαιο αναλυτικότερα).

Στυλό. Χρησιμότατο και μπορείτε να έχετε δύο, ένα για κάθε χέρι. Όχι, δεν εννοώ να γράφετε ταυτόχρονα με δυο χέρια όπως ο Ντα-βίντσι. Το στυλό είναι φοβερό όπλο κρούσης και ένα δυνατό χέρι μπορεί να σπάσει ακόμα και ένα κρανίο με αυτό! ΕΞΑΣΚΗΘΕΙΤΕ!!!

Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και το κινητό σας, αλλά είναι προτιμότερο να καλέσετε πρώτα την αστυνομία πριν κοπανήσετε με αυτό τον αντίπαλο. Αν τρέχετε να ξεφύγετε από κάποιον ή κάποιους, αρχίστε να πετάτε πίσω σας ό,τι λεφτά έχετε πάνω σας, σε χαρτονομίσματα και σε κέρματα. Τα κέρματα δεν έχουν αξία ιδιαίτερη αλλά ο ήχος τους θα τραβήξει την προσοχή των διωκτών σας και θα δουν και τα χάρτινα, οπότε θα διευκολυνθεί η διαφυγή σας. Μαγκούρα, ομπρέλα, πατερίτσα, δεν θέλουν και πολλά λόγια, είναι εξαιρετικά αμυντικά και επιθετικά όπλα! Θέλουν όμως (ναι, καλά το φανταστήκατε) ΕΞΑΣΚΗΣΗ! Στις ΗΠΑ υπάρχουν σχολές για ηλικιωμένους όπου διδάσκεται η χρήση της μαγκούρας σαν αμυντικού όπλου. Στο youtube θα βρείτε πολλές ωραίες ιδέες: http://www.youtube.com/watch?v=ZnDdN8W5AL8

Η τσάντα και η σακούλα με τα ψώνια χρησιμοποιούνται σα ρόπαλα, ή όπως η ζώνη, σα μαστίγιο. Το περιοδικό και η εφημερίδα τυλίγονται σφικτά και χρησιμοποιούνται σα ρόπαλα ή όπως το στυλό.

Το γενικό νόημα όλης αυτής της ανάλυσης είναι ότι δεν πρέπει επ'ουδενί λόγω να συμπεριφερόμαστε σαν πρόβατα για σφάξιμο, διότι αν αισθανόμαστε έτσι τότε οι αντίπαλοί μας θα μας συμπεριφερθούν όπως εμείς τους επιτρέπουμε... Αντίθετα, αν είμαστε προετοιμασμένοι για το χειρότερο, τότε θα έχουμε πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να αποφύγουμε πολλές δυσάρεστες καταστάσεις.

Σε προσεχή ανάρτηση θα αναφερθώ σε “μυστικά” ή μάλλον “κρυφά” όπλα...

ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ -ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Από σήμερα θα γράφω εναλλακτικά σενάρια σε ιστορίες εγκληματικών ενεργειών με κακή κατάληξη. Βέβαια, όπως ο σοφός λαός λέει, όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει... Όμως η μελέτη της ιστορίας βοηθά στο να αποφύγουμε νέα λάθη, διδασκόμενοι από λάθη του παρελθόντος.
Αρχίζω λοιπόν με την πιο πρόσφατη εγκληματική ενέργεια του αστυνομικού δελτίου και θα τη χαρτογραφήσω βήμα-βήμα:

"Πυροβόλησαν εν ψυχρώ με καλάσνικοφ τα άτυχα αδέλφια

Οι αδίστακτοι δράστες προσπάθησαν να τους κλέψουν το αμάξι

Απόπειρα κλοπής αυτοκινήτου έκαναν οι δράστες που πυροβόλησαν με καλάσνικοφ τα δύο αδέρφια στην Καισαριανή με αποτέλεσμα να σκοτώσουν τον έναν και να τραυματίσουν σοβαρά τον δεύτερο αδελφό"
Συμπέρασμα πρώτο: οι δράστες ήταν οπλισμένοι με ΠΟΛΕΜΙΚΑ τυφέκια. Πάμε παρακάτω...
"Το άγριο έγκλημα διαπράχθηκε λίγο μετά τις 4 τα ξημερώματα, σε πυλωτή πολυκατοικίας, στην οδό Βουτσά 83 στην Καισαριανή."
Συμπερασμα 2ο: Νύχτα, μέσα στην πόλη (και όχι σε ερημική τοποθεσία), σε σχετικά λαϊκή και σχετικά πυκνοκατοικημένη γειτονιά. Δηλαδή ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ μπορούσε να συμβεί.
" Τα δύο αδέλφια, 30 και 32 ετών, κοιμόντουσαν στο διαμέρισμα τους όταν άκουσαν το συναγερμό του αυτοκινήτου τους να ηχεί. Αμέσως πετάχτηκαν στο μπαλκόνι και είδαν δύο ή τρία άτομα, σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, να προσπαθούν να κλέψουν το όχημα."
Μέχρι εδώ όλα καλά, από εδώ και πέρα έγιναν τα λάθη. Κρατάμε το "πετάχτηκαν στο μπαλκόνι και είδαν δύο ή τρία άτομα, σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, να προσπαθούν να κλέψουν το όχημα."
Συνοψίζω: 4 τα ξημερώματα χτυπάει ο συναγερμός, τους ξυπνάει και  πετάγονται στο μπαλκόνι. Εκεί βλέπουν 2 ή τρία άτομα να εξακολουθούν να προσπαθούν να κλέψουν το αυτοκίνητό τους ΕΝΩ Ο ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΧΤΥΠΟΥΣΕ! Δηλαδή δεν είχαν πτοηθεί που χτυπούσε ο συναγερμός! Άρα δεν φοβόντουσαν πιθανή αντιπαράθεση με τον ιδιοκτήτη του οχήματος. Γιατί; Διότι ήταν ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΙ!!! (τι έχω πει; "΄Οσο η οπλοφορία είναι παράνομη θα οπλοφορούν οι παράνομοι!")
Συμπέρασμα: Εγκληματίας που δεν πτοείται από συναγερμούς και ανάλογα κόλπα έχει καβάτζα! Και η καβάτζα του είναι το όπλο του! Πάμε παρακάτω...
"Ο ένας από τους ιδιοκτήτες, πήρε ένα μαχαίρι από την κουζίνα"
 Ένα μαχαίρι από την κουζίνα ήταν το καλύτερο όπλο που είχαν στη διάθεσή τους. Τους έδωσε την ψευδαίσθηση ασφάλειας... (Άραγε είχαν εξασκηθεί ποτέ τους στην μάχη σώμα με σώμα, ή στην πολεμική χρήση μαχαιριών;) Γνώριζαν εάν και τι οπλισμό είχαν οι αντίπαλοί τους; ΟΧΙ. Μέγα λάθος! Ποτέ μην υποτιμάς τον αντίπαλό σου!
"...και μαζί με τον αδελφό του κατέβηκαν στην πυλωτή για να εμποδίσουν τους δράστες." Δεύτερο ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Δηλαδή, από το ασφαλές μπαλκόνι τους (το τσιμέντο του μπαλκονιού είναι αδιαπέρατο από τις σφαίρες των καλάσνικοφ και επιπλέον οι σφαίρες που θα πέσουν πάνω σε τσιμεντένιο τοίχο θα εξοστρακιστούν με κίνδυνο να τραυματίσουν αυτούς που τις έριξαν) κατέβηκαν κάτω και εκτέθηκαν στον αντίπαλό τους: "Εκείνοι όμως, όταν τους είδαν, χωρίς δισταγμό άνοιξαν πυρ εναντίον τους με καλάσνικοφ, με αποτέλεσμα δύο σφαίρες να πλήξουν θανάσιμα στο στήθος τον 30χρονο, ενώ άλλη μια τραυμάτισε σοβαρά στην κοιλιά τον 32χρονο."

Εναλλακτικό σενάριο:
Χτυπάει ο συναγερμός. Βγαίνω στο μπαλκόνι και διαπιστώνω την απόπειρα κλοπής. Καλώ την αστυνομία. Αναφέρω το συμβάν και αφήνω το τηλέφωνω ανοικτό να ακούγεται το τί συμβαίνει. Παίρνω το κουζινομάχαιρο ή ό,τι άλλο πρόχειρο όπλο έχω στη διάθεσή μου και ελέγχω ότι είναι καλά κλειδωμένη η πόρτα μου. Σπρώχνω και ένα βαρύ τραπέζι πίσω της καλού-κακού, να μη μπορεί να ανοίξει ακόμα κι αν σπάσουν την πορτα. Πίσω από τον τοίχο και μέσα από την μπαλκονόπορτα (με κάλυψη τοίχου και πατώματος μπαλκονιού) αρχίζω να φωνάζω ό,τι μου έρχεται που ελπίζω να αιφνιδιάσει τους δράστες και να τους αποθαρρύνει: "Κωλόπαιδα σας είδα και κάλεσα την αστυνομία! Τέρμα οι μαγκιές! Τώρα τη βάψατε" και τέτοια. Αυτά δραστηριοποιούν και την προσοχή των γειτόνων. Μέχρι εκείνη την ώρα κανείς δεν νοιαζόταν που χτυπούσε ένας συναγερμός. Τώρα, όχι ότι θα βγουν έξω, αλλά θα "στήσουν αυτί" να παρακολουθήσουν και ίσως πάρουν και αυτοί την αστυνομία (δύο κλήσεις καλύτερα από μία, τρεις, ακόμα καλύτερα). Σε αυτή τη φάση οι δράστες θα φύγουν. Η πιθανότητα να θελήσουν να έρθουν σε αντιπαράθεση είναι πολύ μικρή διότι κατ'ουσίαν δεν απειλούνται ανοικτά, και η πιθανότητα να θελήσουν να πυροβολήσουν για εκφοβισμό ακόμα μικρότερη, αφού έτσι θα πρόδιδαν τα όπλα τους μέσω των βαλλιστικών στοιχείων των βλημάτων και των καλύκων. Επιπλέον, μια προσπάθεια αντιπαράθεσης τους τρώει χρόνο διαφυγής και, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, δε γνωρίζουν το δικό μου οπλισμό... Στο μεταξύ έρχεται η αστυνομία. Γλίτωσα το αυτοκίνητό μου, την αξιοπρέπειά μου και τη ζωή μου χωρίς να ανοίξει μύτη. Επιπλέον, έδωσα τη ευκαιρία στη σήμανση να βρει στοιχεία εγκληματιών χωρίς να γίνει έγκλημα.
Όπως είδατε, πουθενά δεν ανέφερα χρήση ή ακόμα και υπόνοια ύπαρξης πυροβόλου όπλου από τον αμυνόμενο. Νικητής κατά τον Σουν Τζου είναι αυτός που καταβάλει έναν άντρα ή ένα στρατό άνευ μάχης.