ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΩ....
Το αναφέρω και κάπου αλλού, αλλά νοιώθω την ανάγκη να το ξαναπώ. Αφορά σε όσους είναι νόμιμοι κάτοχοι κυνηγετικού όπλου και έχει να κάνει με τη χρήση του (κυνηγετικού) όπλου για εκφοβισμό εισβολέων.
Ας πούμε ότι ξυπνάω τη νύχτα από σκύλο, συναγερμό ή θόρυβο. Σηκώνομαι, παίρνω την καραμπίνα μου και κινούμαι προσεκτικά να ελέγξω τις πιθανές εισόδους των εισβολέων, αφού πρώτα ειδοποιήσω την αστυνομία, και πιθανότατα και κάποιο γείτονα με τον οποίο υπάρχει προσυνεννόηση για τέτοιες περιπτώσεις και στείλω τα μικρά παιδιά ή τις γυναίκες (αν δεν μπορούν να χειριστούν όπλο) στο ασφαλέστερο χώρο του σπιτιού (είναι διαφορετικός για κάθε σπίτι). Εντοπίζω ότι ο εισβολέας βρίσκεται:
Α ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Έξω από την πόρτα του κήπου, ή την εξώπορτα της πολυκατοικίας. Δηλαδή δεν έχει κάνει ακόμα εισβολή. Δηλαδή επίσημα δεν είναι εισβολέας.
Τι κάνω: Φωνάζω από ασφαλές σημείο (σκοτεινό και καλυμένο) "Ποιος είναι εκεί; Έχω καλέσει την αστυνομία!" και περιμένω αντιδράσεις. ΔΕΝ αναφέρωμαι σε όπλα και τέτοια πράγματα, ούτε βρίζω ούτε απειλώ. Το πιθανότερο είναι ο υποψήφιος (υποψήφιοι) εισβολέας να τραπεί σε φυγή.
Β ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Μέσα από την πόρτα του κήπου ή της πολυκατοικίας ή στην πυλωτή, ή σε ένα κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας ή στον ακάλυπτο ή στον κήπο, δηλαδή έχει πραγματοποιηθεί η πρώτη κίνηση εισβολής.
Τι κάνω: ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΥΜΕΝΟΣ, φωνάζω δυνατά "Ποιος είναι εκεί; Φύγετε! Έχω καλέσει την αστυνομία! Μην τολμήσετε να πλησιάσετε! Είμαι οπλισμένος και θα πυροβολήσω!" Υπάρχει ένα παλιό αμερικάνικο ρητό που λέει πως δεν υπάρχει χειρότερος φόβος για έναν εισβολέα από το να ακούσει το θόρυβο που κάνει μια χράπα-χρούπα ενώ οπλίζει. ("There is nothing like the sound of a pump shotgun chambering a shell to put the fear of God into an intruder!"). Αν λοιπόν το όπλο μου κάνει κάποιο τέτοιο χαρακτηριστικό ήχο, καλό είναι να τον αφήσω να ακουστεί. Στη φάση αυτή πάλι, η πιθανότητα να παραμείνουν οι εισβολείς, όσο καλά κι αν είναι οπλισμένοι, είναι μηδαμινή. Το πιθανότερο είναι ότι θα φύγουν.
Γ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Μπροστά από την πόρτα του σπιτιού μου την οποία είναι έτοιμοι να παραβιάσουν.
Τι κάνω: Στέκομαι σε θέση τέτοια που να ελέγχω ΚΑΛΥΜΕΝΟΣ την είσοδο, με το όπλο στραμένο προς την πόρτα και φωνάζω ακριβώς τα ίδια λόγια που θα φώναζα στη Β περίπτωση. Φροντίζω έτσι ώστε να βλέπω την είσοδο υπό γωνία, να μην είμαι δηλαδή στην ευθεία της εισόδου, και να βρίσκομαι πίσω από τοίχο. Θα πρέπει, ακόμα κι αν είναι κάποιος εκεί έξω με πολεμικό τυφέκιο και πυροβολήσει, να είμαι πλήρως καλυμένος. Θα πρέπει να είμαι σε σκοτεινό σημείο και να φωτίζεται το σημείο εισόδου.
Και στην περίπτωση αυτή η πιθανότητα να επιμείνει ο εισβολέας είναι μηδαμινή.
Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις θεωρώ αυτονόητο ότι έχω κάνει το καλύτερο δυνατό να καταστήσω το σπίτι μου "δύσκολο στόχο". Αυτό θα μου δώσει κάθε φορά χρόνο να καταλάβω τι συμβαίνει και την ευκαιρία να κινηθώ ανάλογα.
Το αναφέρω και κάπου αλλού, αλλά νοιώθω την ανάγκη να το ξαναπώ. Αφορά σε όσους είναι νόμιμοι κάτοχοι κυνηγετικού όπλου και έχει να κάνει με τη χρήση του (κυνηγετικού) όπλου για εκφοβισμό εισβολέων.
Ας πούμε ότι ξυπνάω τη νύχτα από σκύλο, συναγερμό ή θόρυβο. Σηκώνομαι, παίρνω την καραμπίνα μου και κινούμαι προσεκτικά να ελέγξω τις πιθανές εισόδους των εισβολέων, αφού πρώτα ειδοποιήσω την αστυνομία, και πιθανότατα και κάποιο γείτονα με τον οποίο υπάρχει προσυνεννόηση για τέτοιες περιπτώσεις και στείλω τα μικρά παιδιά ή τις γυναίκες (αν δεν μπορούν να χειριστούν όπλο) στο ασφαλέστερο χώρο του σπιτιού (είναι διαφορετικός για κάθε σπίτι). Εντοπίζω ότι ο εισβολέας βρίσκεται:
Α ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Έξω από την πόρτα του κήπου, ή την εξώπορτα της πολυκατοικίας. Δηλαδή δεν έχει κάνει ακόμα εισβολή. Δηλαδή επίσημα δεν είναι εισβολέας.
Τι κάνω: Φωνάζω από ασφαλές σημείο (σκοτεινό και καλυμένο) "Ποιος είναι εκεί; Έχω καλέσει την αστυνομία!" και περιμένω αντιδράσεις. ΔΕΝ αναφέρωμαι σε όπλα και τέτοια πράγματα, ούτε βρίζω ούτε απειλώ. Το πιθανότερο είναι ο υποψήφιος (υποψήφιοι) εισβολέας να τραπεί σε φυγή.
Β ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Μέσα από την πόρτα του κήπου ή της πολυκατοικίας ή στην πυλωτή, ή σε ένα κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας ή στον ακάλυπτο ή στον κήπο, δηλαδή έχει πραγματοποιηθεί η πρώτη κίνηση εισβολής.
Τι κάνω: ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΥΜΕΝΟΣ, φωνάζω δυνατά "Ποιος είναι εκεί; Φύγετε! Έχω καλέσει την αστυνομία! Μην τολμήσετε να πλησιάσετε! Είμαι οπλισμένος και θα πυροβολήσω!" Υπάρχει ένα παλιό αμερικάνικο ρητό που λέει πως δεν υπάρχει χειρότερος φόβος για έναν εισβολέα από το να ακούσει το θόρυβο που κάνει μια χράπα-χρούπα ενώ οπλίζει. ("There is nothing like the sound of a pump shotgun chambering a shell to put the fear of God into an intruder!"). Αν λοιπόν το όπλο μου κάνει κάποιο τέτοιο χαρακτηριστικό ήχο, καλό είναι να τον αφήσω να ακουστεί. Στη φάση αυτή πάλι, η πιθανότητα να παραμείνουν οι εισβολείς, όσο καλά κι αν είναι οπλισμένοι, είναι μηδαμινή. Το πιθανότερο είναι ότι θα φύγουν.
Γ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Μπροστά από την πόρτα του σπιτιού μου την οποία είναι έτοιμοι να παραβιάσουν.
Τι κάνω: Στέκομαι σε θέση τέτοια που να ελέγχω ΚΑΛΥΜΕΝΟΣ την είσοδο, με το όπλο στραμένο προς την πόρτα και φωνάζω ακριβώς τα ίδια λόγια που θα φώναζα στη Β περίπτωση. Φροντίζω έτσι ώστε να βλέπω την είσοδο υπό γωνία, να μην είμαι δηλαδή στην ευθεία της εισόδου, και να βρίσκομαι πίσω από τοίχο. Θα πρέπει, ακόμα κι αν είναι κάποιος εκεί έξω με πολεμικό τυφέκιο και πυροβολήσει, να είμαι πλήρως καλυμένος. Θα πρέπει να είμαι σε σκοτεινό σημείο και να φωτίζεται το σημείο εισόδου.
Και στην περίπτωση αυτή η πιθανότητα να επιμείνει ο εισβολέας είναι μηδαμινή.
Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις θεωρώ αυτονόητο ότι έχω κάνει το καλύτερο δυνατό να καταστήσω το σπίτι μου "δύσκολο στόχο". Αυτό θα μου δώσει κάθε φορά χρόνο να καταλάβω τι συμβαίνει και την ευκαιρία να κινηθώ ανάλογα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου